Είναι κεφάτη, γυρίζει απ’ του Λαζόπουλου

-H ελεύθερη μετάφραση στο ‘θέλω να κάνω μια επιτυχημένη καριέρα στο χώρο της μόδας και μια ευτυχισμένη οικογένεια, μιλάω περισσότερες γλώσσες από τον ‘Εντουαρντ Νόρτον και με παρακαλάει το Χάρβαρντ ,το Γέιλ και το Πρίνστον, αλλά σπουδάζω στη σχολή δημοσιογραφίας του ΑΝΤ1 ‘  είναι να μιλάω όπως οι μαύροι στις ταινίες όταν τους ανακρίνει η αστυνομία( ‘I didn’t see nothing, man’) ‘οταν με ρωτάει η Δρούζα( η οποία είναι όπως ακριβώς ο λεκές από γράσο, δε φεύγει με τίποτα) αν υπάρχουν ναρκωτικά και βίζιτες στο χώρο της μόδας, να λέω ότι το πρώτο πράγμα που προσέχω σ’ εναν άντρα είναι τα παπούτσια και το χιούμορ του και αν κάποιος μου κάνει καμάκι στο δρόμο του κάνω τις 5 κινήσεις που έκανε η Ούμα Θέρμαν στον Ντέιβιντ Κάρανταιν στο τέλος του Kill Bill Vol.2( και το πιο ωραίο που μου έχουν πει είναι ‘ζαχαροπλάστης ήταν ο μπαμπάς σου;’) και να λέω διαρκώς ότι δεν είμαι χαζή( Well guess what honey. You are a model)

-Σύμφωνα με ειδήμονες, η κόμμωση της Ελεονώρας Μελέτη τη βραδιά των καλλιστείων, η οποία θύμιζε κάτι ανάμεσα στη Μαρινέλλα λίγο πριν συνεργαστεί με τον Κώστα Χατζή στο ‘Ρεσιτάλ’ και τα παιδιά από το Mad Max 2 ήταν ‘ροκ’. Το θέμα ‘ροκ’ στην ελληνική τηλεόραση είναι κάτι που μας απασχολεί από τότε που όλη η Ελλάδα χωριζόταν σε δύο στρατόπεδα όταν ο Γιάννης Βούρος έδινε τις τηλεφωνικές γραμμές στο ‘Εσύ Αποφασίζεις’. Τι είναι ‘ροκ’ τελικά; Είναι η ‘Αννα Βίσση; Είναι ο Χρήστος Δάντης στο βίντεο κλιπ του ‘Κάποιος σ’ αγαπάει;’Είναι ΄το τζιν που φοράς είναι ροκ’ στο παλιό τραγούδι του Νίνο; Είναι το μαντίλι στο λαιμό του Παπάζογλου; Είναι κάτι σαν συνώνυμο του ‘τρελούτσικος’ και απλά τον βαφτίζουμε έτσι για να ξεμπερδεύουμε; Είναι το ρητό ‘πας μη λαικός ροκ’ κατά το ‘πας μη ‘Ελλην βάρβαρος’;Υπάρχει κάποιο λήμμα ‘ροκ’ στο λεξικό της ανθρώπινης συμπεριφοράς; I need some help out here…

– Θέλουμε να καταγγείλουμε το Mega για τη βάναυση στάση που κρατά απέναντι στο Γρηγόρη Αρναούτογλου, τον οποίο ανάγκασε την προηγούμενη εβδομάδα να βγάλει σε ζωντανή σύνδεση τον μέλλοντα ‘πεθερό’ του την ημέρα της ονομαστικής εορτής της συμπαρουσιάστριας/girl toy του( επιτυχημένη τακτική, έκανε θαύματα για τη Ράνια Θρασκιά, βασικά για κανέναν δεν έκανε, ονομάστε μου έναν, πλην Ζέτας Μακρυπούλια-κακό παράδειγμα- που έκανε ‘καριέρα’ για πάνω από έξι μήνες με τα γκομενιλίκια του, ok stop), ενώ δε διαψεύδει με αεροπανό, ολοσέλιδες καταχωρήσεις στον Τύπο και μπάνερ-νέον στο επίσημο σάιτ του( αν δεν το κάνουν άμεσα είναι μαθηματικά βέβαιο ότι κάποιος θα χακάρει για λόγους εκδίκησης το mini site για την ανάδειξη των καλύτερων για τα 20 χρόνια του σταθμού, λάθος περίοδο διάλεξαν για να παίξουν με τα νεύρα του κόσμου) τις φήμες ότι μπορεί να βρεθεί του χρόνου εκτός πρωινού. Δεν έχει να πάει πουθενά. Δε θα στερηθεί ο τηλεθεατής έτσι εύκολα ένα παρουσιαστή που πρόσφατα του έκαναν δώρο το αλφαβητάρι της πρώτης δημοτικού, φωνάζει λες και πουλάει κοκκινόχωμα στις γειτονιές και ξαφνικά μιλάει ψιθυριστά με τον μοναδικό, kinda sexy(not) τρόπο του, εμφανίζεται στις εκπομπές του τόσο προετοιμασμένος όσο ο κρατικός μηχανισμός σε περίπτωση χιονόπτωσης, η λέξη ‘γλοιώδης’ στο wikipedia κάνει redirecting στη φάτσα του και ενέπνευσε εκατοντάδες κοπρολάγνους και κτηνοβάτες μέσα από τις περιπέτειες της Κλάρας. Θα επανέλθουμε…

– ΟΚ, πρέπει να το ομολογήσω, δεν τον συμπαθώ ιδιαίτερα. Ποτέ δεν τον συμπάθησα. Από την εποχή των 10 Μικρών Μήτσων ακόμα τον θεωρούσα έναν τιμητή που θεωρεί εαυτόν υπεράνω, κάτι σαν τον Πρετεντέρη της υποκριτικής( χωρίς το μπουκάλι). ‘Ολοι λένε ότι έχει ‘ταλέντο’. Τον είδα στην ‘Όπερα Της Πεντάρας’ και από τότε εκτίμησα τις υποκριτικές ικανότητες του Κώστα Ευρυπιώτη. ‘Οποιος είδε τον ‘Ελ Γκρέκο’ και το ‘Ρ20’ και το DVD player του δε χάλασε να σηκώσει το χέρι. Και εδώ και δύο χρόνια τον παρακολουθούμε σε ρόλο ‘man of the street’ ( με αστυνομική φρουρά, κολλητιλίκια με εκδοτικά συγκροτήματα και πάει λέγοντας)να λέει σε μια ανώνυμη ‘κυρία’ ότι μας κλέβουνε( thanks for the reminder) και να έχει πάρει ύφος τηλεοπτικού superhero που προστατεύει τους κατατρεγμένους,να δηλητηριάζει τις σκέψεις δικαιολογώντας πάσης φύσεως καφριλίκι ως ‘επαναστατική πράξη’ , να ‘σατιρίζει’ αξιολύπητα τηλεψώνια( αλλά ποτέ τον εαυτό του, ακόμα και τα πρωινά βούρλα έναν αυτοσαρκασμό τον ρίχνουν μια φορά στο τρίμηνο) και πλέον να παίζει απροκάλυπτα πολιτικά παιχνίδια με βάση τις μελλοντικές του μπίζνες. Θα προτιμούσα να ακούω το δίσκο των Jonas Brothers στη διαπασών για την υπόλοιπη ζωή μου παρά αυτόν ακόμα και για ένα δευτερόλεπτο.