Αφιερωμένο εξαιρετικά σε όσους μας βρίσανε τα σπίτια επείδη τους θίξαμε τα ‘σύμβολα’. Θα τους συνιστούσα να κλείσουν την τηλεόραση, να βγάλουν τον Καπουτζίδη απ’το μυαλό τους και να πάνε να γαμηθούνε.
Και ‘μεις βλέπουμε τηλεόραση, δεν κάνουμε έτσι.
Σε αποκλειστικότητα τα 5 πιθανά φινάλε που σκέφτεται ο Γ.Καπουτζίδης για την διάσημη σειρά του.Έγκυρες πηγές.
1.Τίποτα απο όλα αυτά δεν υπήρξε καθώς και οι 2 κύκλοι της σειράς ηταν ένα -κακό- όνειρο της Ελένης Ράντου απο τις “Σαββατογεννημένες”,όταν ο Καπου ηταν ανερχόμενο “αστέρι”, πολύ πριν βραβευτεί ως “ανδρας της χρονιάς”(…),παρουσιάσει την Εurovision και μετατραπεί σε σεναριο-γραφική καρικατούρα.
2.Σε μια Lynch-ική σεκάνς οι ήρωες βλέπουν τους εαυτούς τους στην τηλεόραση να διαφημίζουν κινητά και αντιλαμβάνονται πως κάποιος τους έχει στήσει άλλη μια σατανική παγίδα!(Υπόνοιες για 3η σεζόν).Ο “κάποιος” δεν είναι άλλος απο το ,γνωστό σε όλους μας, μικρόβιο της ματαιοδοξίας.
3.H Ζέτα Μακρυπούλια παντρεύεται επιτέλους τον Αντώνη Ρέμο.
4.Η γεροντική ανία της Θεοπούλας εξελίσσεται σε σχιζοφρένεια η οποία ξεσπά σε μια κρίση αμόκ κατά την διάρκεια συνεύρεσης όλου του καστ στα στούντιο του αποτυχημένου καναλιού του καραφλού/καναλάρχη απο το “Ντόλτσε Βίτα”.Η Θεοπούλα ως θυληκός “Ichy the killer” σφάζει όλους τους ήρωες της σειράς με ενα κουζινομάχαιρο μετατρέποντας το σκηνικό σε λουτρό αίματος.Πάνω στα κατακρεουργημένα πτωματά τους τραγουδάει το “Νιαου μια γατούλα” και η ακροαματικότητα του καναλιού χτυπάει κόκκινο.Στην τελευταία στροφή προσπαθώντας να ολοκληρώσει το χορευτικό της γλυστράει πάνω στην σπλήνα της Ντάλιας,πέφτει κάτω και πεθαίνει.Έτσι απλά…
5.Έχοντας και οι ίδιοι ξεχάσει-όπως και οι τηλεθεατές τα τελευταία 20 επεισόδια-τί ακριβώς ψάχνουν, αποφασίζουν να το αφήσουν να πάει στο διάολο και να συνεχίσουν τις ζωές τους.Σε ενα Παπακαλιατικό future flash(“5 χρόνια μετά…”)η κατάσταση έχει ώς εξής:
Ο Σπύρος o οποίος είχε πέσει σε κατάθλιψη μετά απο το θάνατο της γιαγιάς του (και της Θεοπούλας) απο υπερβολική δόση MDMA σε rave party,βρισκει τo νόημα της ζωής στο Drag Queen perfomance και γινεται η “καλύτερη” στο είδος.
Η Ντάλια αφου κατάφερε να απεξαρτητοποιηθεί απο την κόκα -μετα τον δύσκολο αποχωρισμό της απο το Πόνυ(πέθανε σε αυτοκινητιστικό στην Αυστραλία)- πήγε σε ένα κομμωτήριο και για άγνωστους λόγους κούρεψε τα μαλλιά της γουλί.
Η Αγγέλα έπεσε πάλι στην πρέζα και ζεί όντας crack whore.
O καραφλός/καναλάρχης απο το Ντόλτσε Βίτα έγινε ζάμπλουτος μετατρέποντας το κανάλι του σε “whole day porn tv”.
Η Ζουμπουλία ανακάλυψε την χαρά του λεσβιακού έρωτα και ζει μια σχέση πάθους με την ¨δρακουμέλ”.
Ο Φώτης ανακάλυψε το ιδανικό υλικό για να φτιαχνει τα μαλλιά του(There’s Something About Mary) και απο τότε asshol-είται με τρόπους “συγκομιδής” του…
the in/tv/duals - Season 3 
June 11, 2007 at 8:30 pm |
einai fanero oti zileuete tin epitixia tis seiras!
aimovora ziliarika plasmata!
June 11, 2007 at 9:18 pm |
Εγώ εξακολουθώ να πιστεύω ότι στο season finale θα αποδειχτεί ότι τα τελευταία 2 χρόνια ήταν μια χορογραφημένη εικονική πραγματικότητα καλοστημένη από την Ντάλια( η οποία τόσο καιρό παρίστανε την ηλίθια ζάμπλουτη) στα πλαίσια μιας παγκόσμιας συνωμοσίας ελέγχου της ανθρώπινης συμπεριφοράς με τίτλο The Dhalia Initiative
p.s. Τα μελιστάλαχτα λόγια σας μας συγκινούν…
June 11, 2007 at 10:55 pm |
asxoleitai kale oxi asxoleite!
June 11, 2007 at 10:56 pm |
episis proteinw anti gia crack whore, na ginei meth whore..einai pio trendy
June 12, 2007 at 6:19 am |
@mourga
To σωστο ειναι assholeιται
June 12, 2007 at 2:21 pm |
🙂
swsti
June 12, 2007 at 9:05 pm |
οι ήρωες της σειράς βλέπουν σε dvd το prison break και κάνουν ομαδικά χαρακίρι όταν ανακαλύπτουν ότι ο καπουτζίδης το αντέγραψε οικτρά σε χίλια δυο σημεία εκτός από το budget!
June 14, 2007 at 4:35 am |
episis proteinw anti gia President Bush, na ginei Seth Green..einai pio Wendy’s Hamburgers! Athena! Athena! Bum Bum! Tzattziki Sauce!
June 14, 2007 at 11:03 am |
H Ζουμπουλία ανακαλύπτει στις τελευταίες ανασκαφές που χρηματοδοτούνται από το Υπουργείο πολιτισμού και Παιδείας, ένα θεϊκό …πουλί.
Η συμφωνία με τα προαναφερθέντα Υπουργεία ήταν να το κρατήσει, αλλά να της χώσουν ένα φίμωτρο για να μην κράζει άλλο.
Αυτό γιατί μετά τα κραξίματά της τις τελευταίες διαφημίσεις της ΤΙΜ, η εταιρεία πτώχευσε και άλλαξε όνομα.
Η θεοπούλα ως “απο χηχανής” θεός, ζήλεψε το ανακαλυφθέν “Θεϊκό Πουλί”, και θεωρώντας ότι λόγο ονόματος της ανήκε, το βούτηζε μια βραδιά από την κρεβατοκάμαρα της Ζουμπουλίας, παρόλο που η δευτερη το είχε κρυμένο πίσω από το παλιά σιφονιερα της Γιαγιάς.
Το κακό μαθεύτηκε. Ο Καπουτζίδης άκουσε την ιστορία με το Θεϊκό πουλί, από διαρροές των Υπουργείων και εξαγριώθηκε!
Ήταν λογικό. Δε νοείται να κυκλοφορούν πουλιά ανάμεσα στο δυναμικό του σήριαλ, χωρίς να γνωρίζει τίποτα.
Έγκυρες πληροφορίες λένε ότι απείλησε το κανάλι με άμεση διακοπή του σήριαλ. Αυτή την ώρα, ο καναλαρχίδης Λαμπράς βρίσκεται σε διαπραγμαεύσεις με τη Γιαννάκου και φήμες λένε ότι η προτεινόμενη λύση απο πλευράς Υπουργείου, είναι να μοιράσουν το πουλί σε ίσα κομμάτια. άλλωστε το μέγεθος του ήταν πραγματικά μεγάλο.
Ό,τι περισσέψει από φτερά και πούπουλα, επιφυλάσσομαι να τα συγγεντρώσω και να σας τα φέρω.
Amen!
June 23, 2007 at 1:37 pm |
Τέλειωσε το Παρά 5,με τα πολλά καλά του και τις λίγες αδυναμίες του
Σαν τελική ζυγαριά, θα έλεγα ότι ήταν μια όαση στην γενική σαχλαμάρα, σαπίλα και μπίχλα της ελληνικής τηλεόρασης.
Θεωρώ εποικοδομητικές τις κριτικές, αρκεί να είναι καλοπροαίρετες και όχι κακοπροαίρετες, άδικες και προκλητικές, όπως συμβαινει εδώ με τίτλους του στύλ “Παπάρα 5” και τέτοια..
Τί συμβαίνει με τους δημιουργούς του σάιτ αυτού:
Έχουνε μια άλλη αντίληψη της τέχνης και του καλλιτεχνικού έργου; Αν συμβαίνει αυτό, θα θελα να μου εξηγήσουνε ποιά σειρά για αυτούς στην ελληνίκή τηλεόραση συνιστά τέχνη κι όχι προσβολή τη αισθητικής μας; Aς πούμε, θεωρούνε τους Απαράδεκτους σοβαρό σήριαλ; Χρησιμοποιώ σαν παράδειγμα αυτή τη σειρά, διότι την έχουνε πολλές φορές υμνήσει απο το σάιτ αυτό. Aς μας πούνε τι σειρές τους αρέσουν, για να καταλάβουμε τα… υψηλά τους γούστα.. Διότι προφανώς όταν αποκαλείς το Παρά 5 ως Παπάρα 5, ή είσαι κακόγουστος, ή κομπλεξικός, ή έχεις συμφέροντα, ή πολύ απλά έχεις υψηλά γούστα και στάνταρντς πολύ ανώτερα του Παρα 5.
Αν συμβαίνει το τελυταίο, ανέλυσε μας τα στάνταρντ σου…
June 23, 2007 at 6:51 pm |
Eh?
June 25, 2007 at 6:51 am |
ΛΙΓΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ ΓΙΑ ΘΑ ΓΕΝΕΙ ΦΟΝΙΚΟ.
June 29, 2007 at 4:52 pm |
που χαθηκατε ρε; ειδατε το φιναλε του παρα πεντε και το βουλωσατε;ακολουθησατε μηπως τη συμβουλη του καπουτζιδη και κλεισατε οριστικα την τηλεοραση και συνεπως και και το μπλογκ που τροφοδοτειτε απο αυτη;μηπως μεινατε απο ιδεες;δεν ξερετε τι να πειτε ε;καημενοι.χασατε τα λογια σας με το φιναλε του παρα πεντε.
June 29, 2007 at 6:18 pm |
GET a Life loser.Pleeease…
June 29, 2007 at 7:31 pm |
Πραγματικά, αυτό το κολάζ από ερμηνείες επαρχιακού γυμνασιακού θιάσου, φτηνούς κλισέ μελοδραματισμούς που δε συναντάς ούτε στην παρακμιακή περίοδο του Νίκου Ξανθόπουλου( μόνο η Ρούλα Βροχοπούλου έλειπε-για να μην αναφερθώ καν στα εξωφρενικά ‘για πάντα μαζί, σ’αυτό τ’ανηφόρι που λένε ζωή’ που θύμισε συνδυασμό Stand By Me και Τα 5 Λαγωνικά της ‘Ενιντ Μπλάιτον που διαβάζαμε στην τετάρτη δημοτικού)ανέτρεψε όλη τη θεωρία μας για το Παρά 5. Η σειρά δε βασίστηκε σε σαχλά gay friendly αστεία με ηλικιακό target group αυτό των επιτραπέζιων(8-88), οι χαρακτήρες διατηρήθηκαν φρέσκοι και δεν ανακυκλώνονταν και σε καμία περίπτωση δεν ήταν μια συρραφή κακέκτυπων από το heyday του σινεμά του Φίνου, πραγματικά κρατούσαμε την κοιλιά μας από τα γέλια βλέποντας μια χοντρή μεσόκοπη βλαχάρα να κάνει ‘ιιιιιιιιιιιι’, μια άλλη βλαχάρα μου μπαινόβγαινε στον κόσμο των ζωντανών και των νεκρών( μα πώς του ξέφυγε του Κρις Κάρτερ;) να λέει συνεχώς ‘νννι’ και ‘λλλι’, μια ζάμπλουτη που επί ενάμιση χρόνο αναρωτιόταν αν τα Πατήσια είναι πολλά και αν το φαγκρί βγαίνει και σε άλλα χρώματα να οδηγεί τον πρωθυπουργό της χώρας στην αυτοκτονία(ούτε στο Assassination Of Richard Nixon τέτοιο intrigue). Επίσης τις ονειρικές σεκάνς από τη βικτοριανή Αγγλία και τον Πόλεμο των Άστρων θα τις ζήλευε ο Φελίνι και οι Κοέν. Και το κορυφαίο: αντί να κάνει ένα Greatest Hits της χαζοχαρούμενης, σουρεαλιστικής σαχλής παρλάτας που τον καθιέρωσε ‘για να στείλει τον κόσμο σπίτι ικανοποιημένο’ μας το γύρισε στο σαπουνοπερικό δράμα( τύφλα να χει ο Μπέργκμαν) θυμίζοντας poseur ‘κοιτάξτε τι γαμάτα που παίζω’ κιθαρίστες από ελεεινές 80’s hair metal μπάντες. Πραγματικά, μπήκε στο πάνθεον των top σεναριογράφων μαζί με τον Πολ Σρέιντερ και τον Τσάρλι Κάουφμαν. Υποκλινόμαστε…
p.s.Ψάξε να βρεις το επεισόδιο του Beverly Hills όπου σύσσωμο το ανδρικό καστ κάνει μαθήματα anger management σε ρακένδυτους έγχρωμους έφηβους τσαμπουκαλήδες των φτωχογειτονιών του L.A. λέγοντάς τους απλά squash it. Θα σε βοηθήσει να καταπαύνεις την κατακλυσμιαία οργή σου, trust me.
June 30, 2007 at 8:51 am |
όχι από το starwars, από την Εμανουέλα της μεταμεσουνύκτιας ζώνης του Άλτερ.
August 11, 2007 at 9:10 am |
Νομίζω ότι το κακόγουστο αυτό αστείο, πέπει να σταματήσει.
Συνιστώ στους φανατισμένους οπαδούς του Παρά 5, να χαλάρώσουνε λίγο και να ασχοληθούνε με κάτι πολύ πιό σοβαρό απο την τηλεόραση.Δεν τους έθιξε κανείς ούτε τη μάνα, ούτε την οικογένεια.
Τέλος, συνιστώ στο άτομο που “ηγείται” αυτού του blog, να μην είναι τόσο πολύ ακραίος στους χαρακτηρισμούς του (παπάρα 5 και τα συναφή), για μια σειρά που ανεξαρτήτως αν άρεσε ή όχι, ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΣΚΟΥΠΙΔΑΡΙΟ.
Ανηκω σε αυτούς που δεν γέλαγε με το Παρά 5. Οφείλω όμως να συγχαρώ τον κ.Καπουτζίδη, διότι δεν με “εκβίασε” να γελάσω. Δεν χρησιμοποιήσε δοκιμασμένες συνταγές του στύλ “καραγκιοζιλίκια πρωταγωνιστών, τσιριχτά, ακρότητες, βωμολοχίες, σεξουαλικά αστεία ” κλπ κλπ. Αντίθετα, δοκίμασε κάτι ΦΡΕΣΚΟ και απο κεί και πέρα είναι θέμα του καθενός να γελάσει ή όχι με αυτή την φρέσκια συνταγή.
Εγώ ας πούμε δεν γέλαγα, αλλά θα ήμουν τουλάχιστον ακραίος, εάν χαρακτήριζα την σειρά σαν σκουπίδι._
August 11, 2007 at 2:07 pm |
Έχει περάσει τόοοοοοοσος καιρός, αγαπητοί μου ελαυρόμυαλοι και ακόμα δεν έχετε καταλάβει το νόημα αυτού του post. Κρίμα, γιατί αν καταλαβαίνατε θα μας κράζατε χειρότερα.
Κάτι που σημαίνει οτι είστε ανεπίδευτοι μαθήσεως.
Start your brains people….
August 12, 2007 at 12:01 am |
To κακό με την όλη ιστορία, είναι ότι οι συντελεστές του Παρά 5, γίνανε ΕΝΑ με το τρεντουλο-σύστημα,ένα με τη μπίχλα.
– Διαφήμιση ΤΙΜ
– Συνεχείς συνεντεύξεις σε περιοδικά τύπου Hello και Ciao και σε εκπομπές τύπου Αρναούτογλου, Λα Σουσουρελά κτλ…
– Η παρουσιαση του τρισάθλιου θεσμού της Γιουροβίζιον απο τον Καπουτζίδη και τη μέλλουσα σύζυγο του τρεντουλο-σκυλά Ρέμου..
Οταν υπηρετείς την ποιότητα, δε γίνεσαι ένα με τα σκατά.
Ωστόσο, η σειρά αυτή καθ’αυτή, δεν ήταν για πέταμα, ήταν έξυπνη και πρωτότυπη, με ελάχιστες χοντράδες και καθόλου βρισίδι.Υπερβολική η κριτική σου φίλε.
August 12, 2007 at 12:24 am |
“Περασες τοσα χρονια μπροστα σε μια τηλεοραση.Νομιζες πως τα πιο περιεργα, τα πιο σπανια και τα πιο σημαντικα ειναι εκεί μεσα.Στο γυαλι.Δεν ειναι ετσι.Η ζωη, η αληθεια ειναι εξω “….
Κ Λ Ε Ι Σ Τ Η
August 15, 2007 at 2:15 am |
Αυτά απο κοντά να μου τα πείς. Εγώ σε περίμενα το Σάββατο, αλλά δεν φάνηκες. Μαγκιές κάνεις μόνο απο το πληκτρολόγιο.
Παλικάρι της φακής, αντράκι της πορδής, κατα φαντασίαν κριτικέ, άνανδρε κομπλεξικέ, αντιπαθητικέ χοντρέ, αυνανάκο τροφαντέ
August 15, 2007 at 2:27 am |
Λίγα με το ΠΑΡΑ 5 γελοίε
August 19, 2007 at 3:04 am |
Γιατί το Παρά 5 είναι η καλύτερη ελληνική κωμική σειρά :
1. Η λεπτότητα στο χιούμορ του Καπουτζίδη. Είδαμε τις πιο λίγες υπερβολές σε ελληνική κωμωδία. Ελάχιστα τσιριχτα, καθόλου μπινελίκι, σχεδόν καθόλου αστεία τύπου “Κουφώματα”…
Ο Καπουτζίδης χρησιμοποίησε κατά κανόνα έναν καλό δρόμο για να κάνει τον τηλεθεατή να γελάσει. Απο κεί και πέρα, είναι θέμα του καθενός αν θα γελάσει ή όχι. Υπάρχουν άτομα που γελάνε πιο πολύ με τον Ντούζο και τον Ψάλτη, παρά με τον Αυλωνίτη και τον Κωνσταντάρα. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι ο Ντούζος και ο Ψάλτης προσφέρανε τέχνη, ενώ οι άλλοι 2 όχι…Το αντίθετο συνέβαινε, απλά είναι θέμα με τι θα γελάσει ο καθένας.
2. Εκτός απο το κωμικό στοιχείο, ο Καπουτζίδης προσέγγισε επίσης με σοβαρότητα και το αστυνομικό στοιχείο της σειράς. Για παράδειγμα, ο τρόπος που τιμωρήθηκαν οι κακοί, ήταν ο πιο εφικτά σοβαρός. Σε άλλες χοντροκομμένες κωμωδίες επιπέδου 50-50, μπορεί να βλέπαμε τον Χαικάλη και τον Μπουλά, να κάνανε ντού στο γραφείο του πρωθυπουργού, ή να τον κυνηγάγανε με τα σώβρακα… Το Παρά 5, κράτησε ένα επίπεδο. Δεν υπερέβαλλε σεναριακά (στο μέτρο του εφικτού).
3. Η σειρά πολλές φορές είχε και έντονο το κοινωνικό στοιχείο,περνώντας μηνύματα και σπάνια γινότανε μελό. Το επίπεδο κρατιότανε σε ένα αξιοπρεπές όριο, παρά τα κάτά καιρούς μεμονωμένα ολισθήματα…
4. Υπήρχαν στο σήριαλ, 2 χαρισματικές ηθοποιοί. Η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου (Ζουμπουλία), που θύμιζε έντονα παλιό καλό ελληνικό κινηματογράφο και η Έφη Παπαθεοδώρου (Θεοπούλα).
5.Η σειρά ήταν γραμμένη για να αρέσει σε όλους:
– Σε τρέντουλες
– Σε γκέι
– Σε “κουλτουριάρηδες”
– Σε νοσταλγούς του παλιού ελληνικού κινηματογράφου που “βρίσκουν το επίπεδο των σημερινών σειρών χαμηλό” κτλ κτλ
– Σε παππούδες και γιαγιάδες.
Το ΠΑΡΑ 5, θα μας λείψει. Είναι η καλύτερη ελληνική σειρά και κατάφερε σε ποιότητα να ξεπεράσει ακόμα και τους θρυλικούς Απαράδεκτους.
Υ.Γ. Αυτός ο οχετός ύβρεων από αγανακτισμένους «teens», καλό θα ήταν να σταματήσει και να σβήνονται τέτοια μηνύματα.
Το θέμα όμως είναι να μην καλλιεργεί και το ίδιο το blog τον φανατισμό, με εκφράσεις τύπου «Παπάρα 5» και τα συναφή…..
August 27, 2007 at 4:01 pm |
Δε μας λες τίποτα που δεν έχουμε ξανακούσει. Να σου υπενθυμίσω ότι η Αννίτα Πάνια είχε δώσει κάποτε συνέντευξη στο CNN, οπότε το ‘επιχείρημά’ σου είναι κομματάκι άστοχο, don’t you think?
September 6, 2007 at 11:45 pm |
Αν θέλεις, γίνε λίγο πιο σαφής
September 7, 2007 at 7:07 am |
Oxi re paidi mu den thelume na ginoume pio safis. meine sto gegonos oti mporeis na niotheis tyxerh pou to comment su den svistike.apla.
September 19, 2007 at 1:20 pm |
Πιστεύω ότι η θέση μου στην ακαδημαϊκή κοινότητα τής χώρας και η ηλικία μου με καθιστούν ικανό να εκφέρω κάποια άποψη για το παραπάνω μήνυμα και να παραθέσω τα επιχειρήματά μου σχετικά με ό,τι έχω διαβάσει.
Δεν έχω ως σκοπό μου να κατηγορήσω τον οποιοδήποτε συντάκτη αυτής εδώ τής ιστοσελίδας. Άλλωστε μια τέτοια προσπάθεια θα κατέληγε σε φιάσκο, θα ήταν χάσιμο χρόνου και προσωπική κατάπτωση σε ηθικά και πνευματικά επίπεδα πολύ χαμηλότερα των ανεκτών για άνθρωπο.
Είναι, ξέρετε, πολύ ευκολότερο να καταφεύγει κανείς στη βωμολοχία και την ασύστολη καθίβρυση, για να αποσπάσει την προσοχή και την επιδοκιμασία τού κοινού, από το να παράγει ποιότητα και να καταπονεί τον εαυτό και το μυαλό του, για να δημιουργεί έργα αγαθά – με όσες αδυναμίες, παραλείψεις και σφάλματα και αν τα διέπουν. Δεν παύουν να είναι έργα ευγενικά και ανθρώπινα. Είναι ξέρετε μεγάλη αρετή να αναζητούμε τη σύγκριση και την καταπολέμηση των ανασφαλειών μας μέσω τής άμιλλας και τού χρηστού συναγωνισμού. Είναι, όμως, και μια δυσεύρετη αρετή. Η εύκολη λύση κερδίζει πάντοτε γρηγορότερα και φαινομενικά αποτελεσματικότερα. Εντούτοις, οι εύκολες λύσεις έχουν διάρκεια ισχύος το ίδιο βραχύβια, ακριβώς γιατί δεν έχουν βάθος και ουσία.
Κάποιοι, βέβαια, ίσως να ενοχλούνται όταν αντικρίζουν μια διαφορετική όψη τής ελληνικής ανθρώπινης καθημερινότητας, ενώ προσπαθούν να προσποιηθούν ότι ζουν σε έναν πλαστό κόσμο, όπου δεν υπάρχουν άλλα προβλήματα πέρα από αυτά τής πόσης, τής βρώσης, τής διασκέδασης και τού ύπνου. Βλέπετε, η ταπεινή μου γνώμη και οι γνώσεις, που απέκτησα τόσα χρόνια παρατηρώντας από την έδρα γύρω μου τη ζωή να αναπτύσσεται στα μάτια των φοιτητών μου, μου επιτρέπουν να μιλήσω για ένα νέο είδος φιλοσοφικής προβληματικής, το οποίο είδα να απασχολεί τους ήρωες τής σειράς “Στο Παρά Πέντε” μέσα στην κωμικοτραγική καθημερινότητά τους.
Αν κάποιοι κλίνουν το βλέμμα μπρος σε προβληματισμούς για τη φιλία, τη ζωή, τον θάνατο, τη μοναξιά, τον πλούτο, την ευτυχία και το θάρρος και τους θεωρούν τόσο αναχρονιστικούς, τότε λυπάμαι να επισημάνω πως οι ανασφάλειές τους τους κάνουν δυστυχισμένους και απόμακρους από την ουσία τής ζωής. Το “Στο Παρά Πέντε” αποτελεί, θα τολμούσα να πω, μια σύγχρονη μορφή ελληνικής διανοίας, εφάμιλλη τής αρχαίας ελληνικής, προσαρμοσμένη στη σύγχρονη και πολλάκις σκληρή ελληνική πραγματικότητα, αντλούμενη άμεσα από αυτή και δοσμένη πηγαία μέσα από σκηνές καθημερινότητας επί τη βάσει μιας άριστα οργανωμένης εγκληματικής ιστορίας.
Ή μήπως σάς ξενίζει η ίδια η εγκληματική ιστορία και το οικονομικό σκάνδαλο, που αποτελούν τον σκελετό τής πλοκής; Όσο, βέβαια, για το υπερφυσικό στοιχείο, που παρεμβάλλεται και υποβοηθά στην εξέλιξη τής πλοκής, θα σας παρέπεμπα σε άλλους επιστημονικούς κλάδους τής υπερφυσικής, τής θεολογίας και τής παραψυχολογίας. Καθώς κι ας μην ξεχνάμε σε καμία περίπτωση πως “αψιμαχούμε” για μια τηλεοπτική σειρά, όπου η φαντασία τού σεναριογράφου είναι καλοδεχούμενη και επιβεβλημένη ως επί το πλείστον.
Τέλος, ακόμα ένα σημείο που με λυπεί είναι μια υπολανθάνουσα σύγκριση τής σειράς “Στο Παρά Πέντε” με τα προϊόντα ξένων τηλεοπτικών παραγωγών, κυρίως αγγλόφωνων, με υπερατλαντική προέλευση. Φτάνουμε σε επίπεδα νοημοσύνης πολύ χαμηλά, όταν καταντούμε να συγκρίνουμε τα ελληνικά δημιουργήματα και τα καρπίσματα τού ελληνικού πνευματικού μόχθου ενός σεναριογράφου και αρκετών ηθοποιών, οι οποίοι δε φέρουν και τα πλέον τυχαία βιογραφικά στον χώρο τους με τα “αναλώσιμα κακότεχνα προϊόντα βιαστικής και πρόχειρης δουλειάς”, που έχει να επιδείξει ο αμερικανικός χώρος. Είναι θλιβερό να θεωρούμε πρότυπα δημιουργίας αυτούς, που εφηύραν το φαινόμενο των “μακ-ντόναλντς” και εν ονόματι τής τρομοκρατίας και των χημικών-βιολογικών όπλων σπέρνουν τον θάνατο, την ώρα που εμείς κουβαλούμε μια αξιοθαύμαστη και ζηλευτή από όλους, όσοι στοχάζονται υπομονετικά τη ζωή, φιλοσοφική κληρονομιά, η οποία ενέπνευσε ενστικτωδώς, μα και με μετροέπεια, τον συγγραφικό οίστρο τού κ. Καπουτζίδη.
Κάνετε μια ύστατη προσπάθεια να αναθεωρήσετε τις ακραίες απόψεις σας και δείτε στη σειρά “Στο Παρά Πέντε” μια αντανάκλαση των όσων δε δύνασθε να αντιμετωπίσετε στην πραγματικότητα, ένα αντικατόπτρισμα των όσων ζητά η αληθινή ζωή και προβληματιστείτε περισσότερο, παρά να επικρίνετε επιδερμικά όσα αρνείστε επιπόλαια. Και πάντοτε να θυμάστε πως ο διάλογος, που στηρίζει τη δυναμική του στη λεκτική βία, είναι ίδιον άλλων λαών και ηθών, πολύ μακριά από την ελληνική πραγματικότητα. Αν, τώρα, τον αντιγράφουν πολλοί, τότε ξεμακραίνουν από τα ελληνικά ήθη. Για τούτο τον λόγο, πιστεύω, ότι και ο κ. Καπουτζίδης στηρίχθηκε στον ευγενή, παρ’ όλ’ αυτά αμείωτα κωμικό, διάλογο.
Υ.Γ. Δεν αποσκοπώ στην επίδειξη δυνάμεως. Χρησιμοποιώ ως ταυτότητα το ψευδό προσωνύμιο “ΚΑΤΑΚΟΥΖΗΝΟΣ”, καθότι η πραγματική μου ταυτότητα θα σας έφερνε σε δύσκολη θέση.
September 19, 2007 at 1:45 pm |
Το ψευδόνυμο και το ατέλειωτο κείμενό σου μας έφερε σε δύσκολη, σχεδόν ανυπόφορη θέση. Το πραγματικό σου όνομα να το ‘χεις να το χαίρεσαι μαζί με τις απόψεις σου. Όπως κάνουμε και ‘μεις. Μόνο που τις δημοσιοποιούμε μέσω blog. Σου προτείνουμε λοιπόν αντί για Αγγελοπουλικά comments να ανοίξεις και συ ένα δικό σου.
September 19, 2007 at 5:20 pm |
Αναμφισβήτητα το “Στο παρά 5” ήταν μία από τις καλύτερες – αν όχι η καλύτερη (που κατά την άποψή μου ήταν, είναι και θα είναι) – τηλεοπτικές σειρές της ελληνικής – και γιατί όχι της παγκόσμιας – τηλεόρασης.
Το “Στο παρά 5” κρατούσε αμείωτο το ενδιαφέρον όλων μας κάθε Δευτέρα βράδυ γιατί:
1. Ήταν μία σειρά γραμμένη για όλες τις ηλικίες και για όλα τα μορφωτικά στρώματα.
2. Κάθε επεισόδιο ήταν αλληλένδετο με το άλλο. Αν έχανες ένα τότε έχανες – σχεδόν – τα πάντα. Ήταν μία αστυνομική σειρά με αρκετό χιούμορ.
3. Ήταν κάτι σαν τον “Τιτανικό” σε τηλεοπτική σειρά. Γιατί; Γιατί τα είχε όλα: γέλιο. θλίψη, αγανάκτηση, αγωνία, έρωτα, κάποιες φορές και επιστημονική φαντασία, καταπληκτικοί διάλογοι… Και όπως ο “Τιτανικός” έμεινε στην ιστορία, έτσι θα μείνει και αυτή η σειρά.
4. Επίσης δε χρησιμοποίησε γυμνό ή sex για να αυξήσει τη θεαματικότητά του. Οι χαρακτήρες ήταν απλοί, λιτοί, αγνοί. Ακόμη και η Ντάλια Χατζηαλεξάνδρου (μια από τις πλουσιότερες του κόσμου) λόγω του ότι ήταν αφελής έδειχνε μια (χωρίς παρεξήγηση) λαϊκή γυναίκα. Δηλαδή απλή!!!
Δεν πιστεύω να γίνει κάτι τέτοιο ξανά. Δεν λέω ότι δε θα υπάρξει κάτι παρόμοιο. Αλίμονο! Καθότι άτομο της Πληροφορικής, προωθώ το νέο, το καινούριο. Είμαι σύφωνος με τα λόγια του Μιχάλη Κατσαρού: “Αντισταθείτε σ’ αυτόν που μένει σ’ ένα σπιτάκι και λέει: “Καλά είμαι κι εδώ””. Ο άνθρωπος πρέπει να εξελίσσεται και να βλέπει μπροστά, αλλά καλά θα κάνει πρώτα να ρίξει και ένα βλέφαρο στο παρελθόν για να μαθαίνει από τα λάθη του παρελθόντος. Εξάλλου τί τη διδασκόμαστε την Ιστορία; ΕΦΙΣΤΩ την προσοχή στους συγγραφείς να μελετήσουν πρώτα το “Στο παρά 5” και μετά να γράψουν κάτι καινούριο. Για φέτος κάτι θα βλέπουμε, αλλά δεν νομίζω να δω κάτι τόσο καλό όσο το “Στο παρά 5”.
Η άποψή μου αυτή είναι, και παρακαλώ να τη σεβαστείτε. Δε θα ήθελα μετά να έρθουν οι βωμόλοχοι και να μου ανταπαντήσουν.
Υ.Γ.: Μπορεί το “Στο παρά 5” να τελείωσε, αλλά – πιστεύω – ότι είναι όπως τον άνεμο… Δεν τον βλέπουμε, αλλά τον αισθανόμαστε. Έτσι είναι και με την αγαπημένη μας σειρά. Την έχουμε χαραγμένη στο μυαλό και την καρδιά μας!!!
September 19, 2007 at 8:40 pm |
Πάντως για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι κάθε Κυριακή στις 9 το Mega το επαναπροβάλλει(μην το ρίξετε και στα βάλιουμ δηλαδή). Επίσης να ετοιμαζόμαστε για Παρά 5 Christmas Spirit Edition , Παρά 5& Τhe Easter Bunny, Παρά 5 Thanksgiving Special, Παρά 5 ενάντια στον Ιμπραήμ και τα μιλιούνια του( έκτακτο για την 25η Μαρτίου), Παρά 5 κατά των δυνάμεων του ‘Αξονα( 28η Οκτωβρίου), Παρά 5 Halloween Madness, Παρά 5 Martin Luther King Appreciation Day, Παρά 5 και τα τανκς του Ιωαννίδη( 17 Νοέμβρη), το Παρά 5 πίσω στα θρανία( έκτακτο επεισόδιο για τη γιορτή του Αγίου Πνεύματος), το Παρά 5 φτιάχνει πρωτομαγιάτικο στεφάνι κτλ.
@ Κατακουζηνός: Μήπως είστε βυζαντινολόγος;